Als kind droomde ik ervan om in een circus te wonen en werken… dromen zijn er om geleefd/ beleefd te worden, dus ik heb dit dan ook 3 jaar gedaan. Rondtrekken zit me sindsdien echt in het bloed, steeds ergens anders zijn en je toch altijd thuis voelen… alsof de wereld je tuin is.
Mijn eerste reizen buiten Europa deed ik meteen (gedeeltelijk) alleen: Cambodia, Indonesië.
Nadien heb ik een jaar in Australië gewoond en gewerkt (vnl Melbourne), de topbestemmingen daar waren voor mij Tasmanië en de Great Ocean Road, maar ook het leven in de woestijn (harde, onaantrekkelijke omgeving, verloren dromen van mensen die dachten hun fortuin te vinden…) had een aantrekking op mij.
Maar mijn hart ben ik verloren in Nieuw-Zeeland… ik ben daar meerdere keren geweest. De laatste keer heb ik er 8 maanden gewoond (met mijn kinderen). Toen hebben we ook een basis Maori meegekregen. Zowel de taal als de cultuur spreken me heel erg aan (de verhalen over het ontstaan van de wereld, de betekenis van plaatsnamen/ bergen…). Ik probeer hier dan ook regelmatig nog in bij te leren zodat ik bij een volgende reis de taal en cultuur vlotter begrijp.
Dichter bij huis stippel ik graag (meerdaagse) wandel- of fietstochten uit met vrienden of met mijn kinderen. Het vertragen en stap voor stap verder geraken vind ik enorm rustgevend. (in België genoot ik enorm van de wandeltocht “Sentiers d’art”).
Sociale contacten/ omgaan met mensen geeft me energie. Als reisleider kan ik dit combineren met mijn passie voor reizen.
Ko te pae tawhiti, whãia kia tata.
Ko te pae tata whakamaua kia tina. (Maori proverb)
Seek out distant horizons, and cherish those you attain.
