Door Iris Van den Steen
Ben je op zoek naar het échte Zuidoost-Azië, ver weg van de drukte en het toeristische decor? Dan is Laos een land dat je zélf moet voelen. Voor mij was deze groepsreis veel meer dan zomaar een vakantie – het was een reis terug in de tijd, langs de oevers van de Mekong, gevuld met rust, oprechte ontmoetingen en stille verwondering. Geen massa’s toeristen, geen haast — alleen het land, de mensen en het moment.
Bangkok: Drukke start, stille ontdekking
We begonnen de reis in Thailand, Bangkok, een stad die bruist en prikkelt. Het mooiste moment vond ik daar niet in een tempel of op een markt, maar… op de de fiets. Samen met een lokale gids slingerden we door steegjes waar het echte Thaise leven zich afspeelt: kinderen die buiten speelden, geuren van streetfood en verse noedels, mensen die glimlachten bij het zien van onze groep. Het was de perfecte eerste kennismaking met de regio en verrassend rustig – zelfs in een metropool.
Laos: op het ritme van de rivier Mekong
Zodra we de grens overstaken, voelde ik het: Laos is anders. Via een comfortabele nachttrein bereikten we de grens van Laos en reden we naar de hoofdstad Vientiane, waar we voor het eerst kennismaakten met het land. In Vang Vieng gaf ik me over aan tubing: dobberend op een band over de rivier, langs kleine barretjes en met reizigers van overal ter wereld. Het voelde als zomer op z’n best – spontaan, vrolijk, en speels!
De nieuwe hogesnelheidstrein bracht ons razendsnel naar het hart van het land, Luang Prabang, langs de Mekong. Deze rivier is de levensader van Laos, en onderweg zag ik hoe het dagelijkse leven zich er volledig op afstemt — vissers in houten bootjes, vrouwen die de was doen aan de oevers, kinderen die lachend het water in springen. We stopten aan een rijstplantage, waar we van lokale boeren leerden hoe rijst traditioneel verbouwd wordt. Met onze knieën in de modder werden we vergezeld door Susan, de imposante waterbuffel die het land ploegde. We mochten er ook lokale lekkernijen proeven zoals kleefrijst met traditionele dipsaus en rijstcrackers en maakten kennis met de vrouwen die rijstmanden weven.
Nog meer van deze local living beleefden we tijdens een 2-daagse waar we via junglepaden en dorpjes door de bergen rond Luang Prabang trokken, met overnachting in een lokale homestay en eindigend met een verfrissende stop aan de Tad Sae-watervallen.
Laos ontdekken: het ongerepte Noorden
In Nong Khiaw stapten we op een smalle boot die ons naar dorpen zonder wegen bracht. Daar beleefde ik momenten die blijven hangen: de geur van houtvuur in de ochtend, de lach van een vrouw die me fruit aanbood, kinderen die nieuwsgierig mijn camera wilden zien. Het voelde alsof ik even deel mocht uitmaken van een wereld die nog zo puur is – onaangeraakt en eerlijk.
Later in Luang Namtha, vlak bij de Chinese grens, trokken we twee dagen te voet door dichte jungle en bergdorpjes. We sliepen eenvoudig, maar met een uitzicht dat geen enkel hotel kan bieden. Geen bereik, geen wifi – alleen natuur, stilte en een groep mensen die even alles achter zich liet.
Samen reizen: gedeelde herinneringen die blijven
Wat deze reis nog onvergetelijker maakte, was het reizen in groep. Je komt als onbekenden bij elkaar, maar groeit al snel naar elkaar toe. Samen lachen om dat ene gekke restaurant, elkaar helpen tijdens een pittige klim, of zwijgend genieten van een zonsopgang aan de Mekong – het zijn precies die gedeelde momenten die de groepsreis verdiepten. Het mooie is: iedereen beleeft de reis op z’n eigen manier, maar onderweg ontstaat er toch een soort vanzelfsprekende verbondenheid. En vaak vertrek je niet alleen met herinneringen, maar ook met nieuwe vriendschappen.
Laos moet je voelen, niet afvinken
Laos is geen land van “must-sees” of Instagramspots. Het is een bestemming waar je bent, een ervaring die je voelt. Waar de geur van lemongrass op de markt, het ritme van tempelklokken en de glimlach van een monnik meer indruk maken dan welk uitzicht ook. Hier leeft men met aandacht, in het moment. En als je dat durft over te nemen, verandert er iets. Je voelt het in je lijf. In je tempo. In hoe je kijkt.
Ik ging naar Laos met nieuwsgierigheid, maar kwam terug met iets wat moeilijk te omschrijven is. Geen spectaculaire highlights, maar stille herinneringen die me niet meer loslaten. Laos heeft me geraakt. Geen betere manier om het zelf ook te beleven!
Zin gekregen? Bekijk hier de volgende groepsreis naar Laos
Laat Laos ook jouw hart stilletjes veroveren.
